Poster (3 MLT) - Laura De Raedemaeker

Voorkamerfibrillatie is de meest voorkomende supraventriculaire ritmestoornis, bij deze ritmestoornis klopt het hart zeer onregelmatig. Zonder een behandeling is er een verhoogd risico op hartfalen en een beroerte door de vorming van bloedklonters. Vandaar is het zeer belangrijk om een diagnose te stellen. Hoe wordt deze diagnose gesteld?

De meest gebruikte manier om een voorkamerfibrillatie te diagnosticeren is met een elektrocardiogram, op het cardiogram is af te lezen of er sprake is van een normaal sinusritme of een voorkamerfibrillatie. Een cardiogram is slechts een momentopname, de voorkamerfibrillatie zal niet altijd zichtbaar zijn. Er zijn ook nog andere methoden om het vermoeden van een voorkamerfibrillatie te bevestigen. Een holter kan gebruikt worden, hierbij wordt de elektrische activiteit langer dan 24u opgenomen. Een implanteerbare hartmonitor wordt gebruikt om nog minder frequente aanvallen te diagnosticeren.

Algemene gegevens

Stageplaats: Imelda Ziekenhuis Bonheiden
Afdeling: Hart- en Vaatziekten