
Kruimelpad
Studeren én zorgen voor je mama: het verhaal van Anaïs
Anaïs (21), studente Orthopedagogie, deelt haar persoonlijke verhaal als mantelzorger. Want studeren combineren met intensieve zorgtaken thuis? Dat is verre van vanzelfsprekend.
Wie is Anaïs?

AnaïsIndeherberge is 21, woont met haar mama in Zonhoven en studeert Orthopedagogie. Ze zit in haar laatste jaar en kijkt ernaar uit om af te studeren. Naast haar studie brengt ze graag tijd door met haar vriend en vriendinnen. Maar Anaïs haar leven draait niet alleen rond studeren en vrije tijd – ze is ook mantelzorger voor haar mama.
“Mijn papa is overleden toen ik bijna 7 was. Voor mijn geboorte kreeg mjin mama al twee keer kanker. Sinds mijn 12de is ze opnieuw erg ziek geworden. Ze kreeg tremors, inspanningen werden steeds moeilijker waardoor ik door de jaren heen ik automatisch haar verzorger werd.”
Wat betekent mantelzorger zijn?
De zorg voor haar mama is intens. Na meerdere operaties, een bloedvergiftiging, huidkanker en chronische aandoeningen, vraagt elk moment van de dag om aandacht en inzet. “Mama kiest bewust voor kwaliteit van leven. Daar wil ik haar in ondersteunen, zo goed ik kan. Ik kook, help haar bij het wassen en aankleden, neem huishoudelijke taken op en verzorg zelfs haar wonden na zware operaties. ”
Studeren met het statuut mantelzorger

Anaïskwam dankzij een docent in contact met het mantelzorgstatuut van UCLL. Ze had er zelf nog nooit van gehoord, maar het maakte een groot verschil. “Door het statuut kan ik examens spreiden en krijg ik wettige afwezigheid als ik bijvoorbeeld met mama naar het ziekenhuis moet. Dat geeft zoveel rust.”
Toch merkt ze dat niet iedereen begrijpt wat mantelzorg écht inhoudt. “Soms moest ik mezelf blijven verantwoorden. In groepswerken voelde ik onbegrip omdat ik er niet altijd fysiek bij kon zijn. Dat raakte me. Daarom wil ik er meer over vertellen – zodat toekomstige studenten weten dat ze niet alleen zijn.”
UCLL als steun in de zorg
“Mijn stageplaats is heel flexibel, dat helpt enorm. Zo kan ik mama ’s morgens helpen en daarna naar stage vertrekken. Ook op school heb ik steun ervaren. Er zijn docenten die écht luisteren.” Anaïs benadrukt hoe belangrijk het is om hulp te vragen. “Ik wou dat ik dat vroeger sneller had gedaan. Je moet het niet allemaal alleen proberen te doen. Zoek steun, gebruik je statuut, praat erover.”
Ondanks dat het soms heel zwaar is, blijft Anaïs wel heel positief in het leven staan. "Vroeger trok ik me erg aan wat anderen zeiden over mij en mijn situatie, maar intussen heb ik geleerd dat ik daar mijn energie niet in moet steken. Het onbegrip ligt bij hen, niet bij mij. Die energie steek ik in leuke momenten met vriendinnen of in tijd voor mezelf."
Tips?
Enkele tips van Anaïs voor (toekomstige) studenten in dezelfde situatie:
- Vraag hulp. Je hoeft niet alles alleen uit te zoeken of alleen te dragen.
- Gebruik je mantelzorgstatuut. Het opent deuren naar begrip en flexibiliteit én geeft je steeds een gewettigd afwezigheidsattest.
- Zorg ook voor jezelf! Tijd met vrienden, rustmomenten,... Ik haal ook veel kracht en energie uit mijn geloof. Hoe beter jij jezelf in je vel voelt, hoe beter je kan zorgen voor je geliefde.
- Laat je niet afremmen of ontmoedigen door onbegrip. Niet iedereen kent of begrijpt jouw situatie. Jouw zorg maakt écht het verschil!
Meer weten over het statuut Student-Mantelzorger?
Ben je student en draag je zorg voor een familielid of naaste?