Nadine & Christina: mama, student en de toekomst van het werkveld | UCLL

Ontmoet Nadine Heelen en Christina Suarez! Nadine is 35 jaar, volgt pianolessen en woont in Bilzen met haar partner en drie dochters. Christina is 31 jaar, is graag creatief bezig en woont in Kinrooi met haar partner en drie kinderen. Ze zijn naast student ook mama en combineren hun opleiding met een levendig gezinsleven, via het OKOT-traject van VDAB. Hoe ze zich voelen over opnieuw studeten? “Je kan het beter doen en ervaren dan gewoon te zeggen ik durf niet. Laat je soms verrassen, go with the flow en stapje per stapje.”

Waarom sprong HRM er voor jullie dan tussenuit?

Nadine: Ik ben sociaal en heel graag met mensen bezig maar ik heb ook een achtergrond in economie en talen. Bijvoorbeeld verpleegkunde sprak me minder aan omdat dat dat puur focust op het zorgende, het bedrijfsleven was dat dan weer net iets te weinig voor mij. Dit is er echt een mooie middenweg tussen. Deze  opleiding is écht de combinatie tussen hoofd en hart. Daarnaast merkte ik ook in mijn loopbaan wat goed of minder goed liep. Ik wil bijdragen aan goede teamrelaties, communicatie en verbinding met leidinggevenden,… En ik kan mijn kennis en ervaring uit de bedrijfswereld daarvoor inzetten.

Christina: HRM is voor mij ook dat empathische samen met het bedrijfsaspect waarin je iemands dagelijks leven een verschil kan maken. Voor maakt ook dat ik zelf de impact heb gevoeld van verschillende aspecten in beleid, leiderschap, teamdynamiek,… dat daar ik zelf positiviteit in wil geven. Ik heb veel meegemaakt en gezien in het werkveld. Mensen zijn mensen, geen nummers. Ik wil ervoor zorgen dat iedereen zich goed voelen op het werk. Dat is nu misschien wat groots maar als ik zelfs maar voor één persoon het verschil kan maken en een lichtpuntje kan zijn, zou mij dat al blij maken. En omdat je zelf soms anders hebt meegemaakt…

Nadine: …weet je ook hoe het niet moet (lacht).  Hoe er leiding gegeven wordt en welzijn krijgt wel meer en meer aandacht. Bedrijven denken meer na over hoe ze werknemers voor hun bedrijf kunnen laten blijven kiezen, ook na de werving. We zijn idealisten he, maar we weten ook dat we soms in moeilijke situaties zullen terechtkomen waar dat niet zo makkelijk kan.

Christina: Ja, maar ook dan kunnen we nog steeds mediator zijn daarin en mensen helpen om samen daarin te bouwen aan een optie waar beide kanten tevreden mee zijn.

OKOT-traject: met VDAB terug studeren

Hoe hebben jullie het OKOT traject leren kennen?

Nadine: Ik heb het zelf gevonden. Ik ben een denker dus tijdens een burn-out ben ik op zoek gegaan naar mezelf en heb ik ook kleinere opleidingen gevolgd over bijvoorbeeld hoogbegaafdheid om mezelf ‘sane’ te houden. Ik ben terug in het werkveld te stappen dan voor ik hier startte in de persooneelsdienst gewerkt in het ziekenhuis van Genk.  Dat was halftijds en ideaal om. Ik vond dat al heel leuk maar wist dat dat een tijdelijk contract zou zijn. Dan ben ik gaan zoeken: wat zijn de opties? Ik had eerst orthopedagogie gevonden – maar op een bepaald moment ben ik nog eens opnieuw gaan kijken en ineens stond HRM erbij. En dan dacht ik dat is nog méér mijn ding. Na de infosessies en goedkeuringen voor beiden heb ik toch voor HRM gekozen.

Christina: Ik merkte op een moment vooral ‘dit is het niet voor mij’ en dan volgt de vraag wat dan wel? Ik heb mezelf verdiept in zelfontplooiing en dat studeren bleef in mijn hoofd als een droom. Meer niet, want ik zat vast in een mindset van ‘ik ben niet slim genoeg want ik zit al jaren verder, ik heb kinderen is dat dan wel haalbaar…’ Ik botste op die muur van nee dat kan of gaat niet. Maar ik had al een afspraak bij de VDAB en heb dat daar ook herhaald. Ellie (VDAB-coach) zei dan: ‘Dat is je droom? We gaan dat gewoon doen en kijken naar de mogelijkheden.’ En ik heb dan gebeld naar mijn man van ‘ik ben ingeschreven’. Ik ben heel blij dat de VDAB mij daar ook een duwtje heeft gegeven want ik twijfelde zo hard aan mezelf en ben zo blij en zo dankbaar dat ik hier terecht ben gekomen.

Nadine: Ik vind het mooi om te horen dat ze tegen u echt gezegd hebben van ‘allez, spring!’.  Ik denk soms ook ‘ik ben 35, als ik afstudeer ben ik al 38’ maar aan de andere kant kan je zo echt op je ideale plaats komen. En wat is drie jaar? Dat eerste semester is omgevlogen. In het begin denk je drie jaar is lang maar dat is zo *vingerknip* voorbij.

Welke voordelen merken jullie aan om als OKOT-studenten te starten aan dit traject?

Christina: Wij hebben al een rugzak mee. Onze medestudenten ondersteunen ons in bepaalde zaken en wij hen – het is een heel mooie wisselwerking. Onze levenservaring helpt ons om dingen te kaderen die voor onze medestudenten nog heel abstract of theoretisch zijn. Wij kunnen aan bepaalde zaken meteen voorbeelden linken.

Nadine: Zij zijn met andere dingen bezig dan wij en er zit nog een hele generatie tussen hen en onze kinderen. Dat is mooi meegenomen: we leren van elkaar zo ook meer over wat welke generatie belangrijk vindt.

Jullie hebben het ook over de kinderen: welke uitdagingen hebben jullie aangepakt in een gezin combineren met een studie?  

Nadine: Het is wel een uitdaging om voor jezelf het kostenplaatje te maken, maar dat lukt. We hebben gebudgetteerd en rekening gehouden met onverwachte kosten. Er moet een soort backup plan zijn maar ik had niet gedacht dat het zo goed zou lukken. Ik dacht het gaat een spannertje worden maar tot nu toe – hout vasthouden- lukt het goed. En ik kan nog altijd naar de winkel gaan en A-merken of nieuwe schoenen voor de kinderen kopen, maar we gaan nog veel bewuster om met onze inkomst. We doen het met 500 per maand minder en we komen niks tekort.

Christina: Naast het financiële gaf er minder zijn voor mijn kinderen me in het begin wel een schuldgevoel. Ik moet meer van het huishouden naar mijn man toe schuiven. Daarmee omgaan in de blok heeft mij wel geleerd om even te kiezen voor mezelf en deze opleiding. Waar een wil is, is een weg. Het is wat puzzelen en goed communiceren als koppel, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat het me niet lukte. Als je de motivatie hebt komt het wel. Zeker als mama zijn we probleemoplossend – het is soms met vallen en opstaan maar het lukt.

Nadine: Het is een belangrijke nuance dat je iemand nodig hebt waar je op kan rekenen als opvang. Mijn partner hielp al in het huishouden en is bijvoorbeeld ook thuis gebleven in de kerstvakantie. De blok blijft pittig want de kinderen weten dat je thuis bent. Als de eerste langskomt met ‘mama mag ik niet bij jou komen spelen, ik zal heel stil zijn’. gaat het maar als de tweede ook komt spelen... (lacht) Ze komen ook altijd naar mama, ookal zit papa daar - maar als het nodig is dan gààt dat gewoon. Mijn man heeft hen heel goed opgevangen. Meteen na de examens vinden de kindjes het ook weer ok want dan ben je er weer.

#Studentlife en zonneschijngevoel

Zijn er naast de blok nog zo’n zaken die jullie als student zijn opgevallen?

Nadine: Er zijn altijd vakken die je minder of meer liggen. Iedereen heeft dat wel eens van ‘die opdracht ligt mij niet’ en dan heb je iemand nodig die je weer een pushke geeft. Als je samen in de blok zit heb je elkaar. Wij belden dan elkaar even en teamsden om elkaar te motiveren.

Christina: Ja, dat kan ook met de rest van de klas maar ze hebben niet dezelfde uitdagingen als jij. En dan is het waardevol om het met iemand erover te hebben die dat wel kan delen. We zijn geen robots he – er zijn dingen die je een  ehm ‘zonneschijngevoel’ geven en net niet en de variatie in de opleiding is daar een voordeel. Omdat je zelf ontplooit en groeit krijg je ook meer gevoel van een balans: je krijgt meer energie omdat je bezig bent met te werken aan de toekomst en aan iets wat je ook gewoon graag doet.

Nadine: Mijn energielevel was nog laag toen ik hier startte maar dat is omhoog gegaan, want ik ben goed bezig en doe het graag. Ook de leuke, nieuwe mensen helpen daarin. Doordat ik ook energie krijg van de opleiding kan ik weer meer combineren. Toen ik vroeger thuis kwam van mijn werk was ik kapot en nu kan ik meestal iets meer op mijn bordje nemen. Door dingen ruimte te geven ga je ook betere resultaten krijgen voor jezelf.

Zijn er vakken die voor jullie memorabel of verrassend waren?

Nadine: Ja, ik vond het vak sociaal recht heel verrassend. Ik had dat op voorhand aangeduid als mijn buisvak en dat is echt mijn favoriete vak geworden. Die docente heeft dat ook heel goed aangepakt: gestructureerd en duidelijk. Je merkt dat je recht nodig hebt als basis om te weten wat wel of niet kan – en waarom. Zo leer je ook hoe belangrijk bijvoorbeeld taalgebruik in je correspondentie met je werknemer is. Het is echt toepassen en kunnen verwerken. 

Christina: We hebben dat elkaar ook al gezegd op het einde van het semester (lacht). HRM is heel breed en ik vind dat net een sterkte: we beginnen ergens en bouwen verder maar blijven gevarieerd in aanbod. Ik had ook bij dat vak het beeld dat dat moeilijk zou worden maar mevrouw Amery heeft dat met veel passie gegeven. Ik wil anderen ook om niet meteen te denken van een specifiek vak dat het niet zal lukken want dat kan volledig anders uitdraaien.

Is er iets wat je zelf graag nog wil meegeven aan iemand die nog voor zijn of haar keuze staat?

Nadine: Ja, verzamel zoveel mogelijk informatie en kom naar de infodagen of openlesdagen. Dan kan je je een zo goed mogelijk beeld vormen van of het iets voor jou is en wat je te wachten staat. Ik ben zelf de ects-fiches (vakkengids) gaan uitpluizen.
Christina: Ik ga net zeggen durf te springen (lacht).
Nadine: Dat is ook belangrijk en vult elkaar aan he! Je kan alles opzoeken en ervoor willen gaan maar dan nog niet durven.
Nadine en Christina (samen): Goed geïnformeerd springen! (lachen)
Christina: Ja, durf voor jezelf te kiezen, laat u niet tegenhouden door onzekerheden: je kan dat. Laat je verrassen want dat ene vak waar je bang voor was kan omzwaaien naar je favoriete vak. Geloof erin. Doe het. Laat je soms verrassen, go with the flow en stapje per stapje.
Nadine: Je kan het beter doen en ervaren dan gewoon te zeggen ik durf niet en het nooit te weten.

Geïnspireerd?

Lees hier meer over de opleiding en het OKOT-traject!

OKOT Traject

Werkzoekenden kunnen via een kwalificerend opleidingstraject met VDAB-opleidingscontract (OKOT) een diploma behalen voor een knelpuntberoep.  In een onderwijskwalificerend opleidingstraject met VDAB-opleidingscontract (OKOT) verwerven werkzoekenden de competenties om een knelpuntberoep uit te oefenen én behalen ze een diploma, en dit in functie van een duurzame tewerkstelling. 

Over Human Resources Management (HRM)

Soms hoef je niet te kiezen tussen je hoofd en je hart.
Kijk maar naar onze nieuwe bachelor Human Resources Management:

  • Je hebt verstand van zaken én een hart voor mensenzaken.
  • Je coacht graag andere mensen en bent geboeid door de bedrijfswereld.
  • Je wil je organisatie skills én people skills inzetten voor werknemers én organisaties.

Iets voor jou?